Δευτέρα, Νοεμβρίου 13, 2006

σκέψεις χύμα...

Μαζεμένα πολλά να καταγράψω.
Ας κρατήσω σημειώσεις μήπως και ασχοληθώ μαζί τους κάποια στιγμή.

Πρωί πρωί σκεπτόμουν την περίπτωση του Τσιπρόπουλου ή κάπως έτσι, με το θέμα το blogme.
Διάβασα μια συνέντευξή του στο "Ε" της Ελευθεροτυπίας.
Με παραξένεψε η ευκολία με την οποία καταλήγει στην πρόταση για ανάγκη ρύθμισης των σχέσεων μέσα στο διαδίκτυο.
Κατ' αρχή από που κι έως πού αναγορεύει κάποιος εαυτόν σε ειδικό και να εκφέρει και γνώμη;
Επειδή έπαθε; Ε και;
Και από πού έως πού του απευθύνει ερώτηση ο δημοσιογράφος;
Ως πολίτης μπορεί να πει βεβαίως ό,τι θέλει. Αλλά ειδικός;
Από πού και έως πού;
Έγινε ειδικός επειδή αγνοούσε τους νόμους;
Άγνοια νόμου δεν επιτρέπεται.
Και μη μου πει κανείς ότι δεν παραβίασε αυτός κάποιο νόμο.
Αν δεν παραβίασε αυτός νόμο, τότε τον παραβίασαν αυτοί που τον συνέλαβαν. Οπότε έχει κάθε δικαίωμα να απαιτήσει τα προβλεπόμενα.
Αλήθεια, με τέτοιο ασφυκτικό νομικό σύστημα, γιατί άραγε ψάχνουμε να κάνουμε τη ζωή μας ακόμα πιο δύσκολη;

Μου έρχονται στο μυαλό και κάποιες ιδέες για αυτορυθμίσεις λέει.
Αυτορύθμιση; Δηλαδή, κάτι σαν αυτολογοκρισία να πούμε;
Μα η χειρότερη μορφή λογοκρισίας είναι αυτή...
Δεν το ξέρουν ή κάνουν ότι δεν το ξέρουν;

Μια τρελή σκέψη.
Η ανάγκη να μπουν (από ποιους...) κανόνες στο διαδίκτυο, μου μοιάζει με την ανάγκη να μπουν φανάρια ρύθμισης του κυκλοφοριακού στο ... θεσσαλικό κάμπο!!!

Ας αλλάξω θέμα.

Η δυσαρέσκεια για τις κρατικές λειτουργίες είναι πανθομολογούμενη.
Δεν είναι πάντα δίκαιη όμως.
Προσωπική εμπειρία.
Ο χρόνος για την αναχώρηση από το γραφείο μου, την μετάβαση στο Αστυνομικό τμήμα του Δήμου που μένω-εργάζομαι αλλού-, την κατάθεση αιτήσεων για έκδοση διαβατηρίου και επιστροφή στο σπίτι, ήταν σήμερα μία ώρα και σαράντα λεπτά.
Και μέσα σ' αυτό το διάστημα, πήγα και στο Δημόσιο Ταμείο, να προμηθευτώ τα σχετικά παράβολα.
Όχι, ο χρόνος της φωτογράφησης δεν περιλαμβάνεται.
Θα ήμουν άδικος αν δεν το κατέθετα.

Διακοπή για διαφημίσεις.
"Είμαι ο Αποστόλης Σουγλάκος και ... στον 96,9 Ροκ FM" !!!!!!

Ναι ακούω τη φωνή του Σουγλάκου καμία αμφιβολία καμιά παρανόηση.
Μα αυτός .. πέθανε, Θεός σχωρέστον...
Είναι δυνατόν; Αναστήθηκε;;;;

Ένας ιδιωτικός ραδιοφωνικός σταθμός "ξέθαψε" παλιά διαφήμιση;
Μα ... νόμιζα ότι μόνο το ... δημόσιο τα κάνει αυτά....

Κατάλαβες φίλε "Ημίαιμε", γιατί έγραψα ότι σε μια επιχείρηση δεν ευθύνεται τόσο πολύ για τις δυσλειτουργίες της, το είδος της (κρατική ή ιδιωτική), αλλά η γραφειοκρατική ή όχι δομή της;
Για όσους δεν κατάλαβαν, αφορά σε απάντηση προς το φίλο ημίαιμο σε σχόλιό του, που έγραψε στο blog της composition doll.

Μάλλον με έπιασε το "πολιτικό" μου σήμερα.

Και η κουβέντα που είχα πριν, πολιτικό περίγραμμα είχε.
Αφορούσε στον ΟΤΕ.
Γιατί άραγε κάνει αυτή την "επιθετική" εμπορική πολιτική; Το πιθανότερο για να αυξήσει θεαματικά το πελατολόγιό του και να εισπραχθούν τεράστια κέρδη από την πώληση των μετοχών του.
Πώς να προλάβουν οι εργαζόμενοι να καλύψουν τις αυξημένες ανάγκες (ακόμα κι αν δεν τεμπελιάζουν) αν ο στόχος της Διοίκησης, δεν είναι η παροχή των υπηρεσιών, αλλά η φαινομένη βελτίωση των οικονομικών αποτελεσμάτων για να πουληθεί ακριβότερα ο οργανισμός στα πλαίσια των ιδιωτικοποιήσεων;

Ποιος αλήθεια καταγγέλλει το παιχνίδι που κάνει ο ίδιος οργανισμός με τις ταχύτητες του adsl;

Αν αυξήσει πραγματικά και όχι φαινομενικά τις ταχύτητες και αν δεν προκαλεί ψηφιακά "κυκλοφοριακά" μπλοκαρίσματα στην μεταφορά των δεδομένων, τότε η ανταπόκριση σε πραγματικό χρόνο θα είναι ικανή να επιτρέπει τη διαδικτυακή φωνητική συνομιλία με ελεύθερο λογισμικό όπως είναι για παράδειγμα το skype.
Τότε όμως θα μειωθούν τα έσοδά του και τα κέρδη του από την τηλεφωνία.
Και γιατί δεν τον καταγγέλλουν οι άλλοι πάροχοι;
Να κάνουν ίσως τη σκέψη ότι, τώρα με την απελευθέρωση των τηλεπικοινωνιών, αν μπουν και αυτοί στο χώρο, τους συμφέρει να μην μπορούν οι χρήστες του ιντερνετ να συνομιλούν ελεύθερα μέσω των υπολογιστικών συστημάτων, ώστε να μπορούν να πωλούν και αυτοί τις τηλεφωνικές υπηρεσίες;
Πού να ξέρω...

Δευτέρα βράδυ.
Σαντάνα στον Ροκ ΕφΕμ, σκέψεις τρελές πολιτικής υφής στην οθόνη, ημέρα που κλείνει.

Μάλλον θα επανέλθω σε πιο ήπιας υφής θέματα. Ή στην παρουσίασή τους με πιο ευχάριστο τρόπο. Όπως μέχρι τώρα...

Ποιος νοιάζεται για τις περίεργες σκέψεις ενός γηραλέου αιθεροβάμονα, έτσι κι αλλιώς;