Πέμπτη, Δεκεμβρίου 21, 2006

Για τις γιορτές ολοταχώς...

Πρωινή απόφαση που απαιτούσε ψυχραιμία και καθαρό μυαλό.
Ελπίζω να βγει σε καλό.
Πάντως είναι δύσκολο να αντιμετωπίζεις τον εαυτό σου.
Έστω και αν αυτό γίνεται με διαφορά πολλών χρόνων.
Έστω και αν ο όρος χρησιμοποιείται εδώ μεταφορικά.
Και γίνεται δυσκολότερο όταν υπάρχουν και εσωτερικές ιδεολογικές συγκρούσεις.

Οι γιορτές είναι προ των θυρών.
Και οι συνακόλουθες διακοπές.
Ίσως γι αυτό παρατηρείται η ένταση αυτών των ημερών. Θέλει να προλάβει να βγάλει όλα της τα ενδεχόμενα.

Αποχαιρετισμός στην νεαρή συνεργάτιδα.
Ανάγκη για νέες ρυθμίσεις.
Παρά τους μικρούς αιφνιδιασμούς η ημέρα προχώρησε ομαλά.

Σήμερα δεν υπήρχαν βόμβες και πυρκαγιές.
Πανό όμως αναρτήθηκαν.
Το ότι στο γραφείο κάποιες στιγμές δεν υπήρχε κανείς, αντιμετωπίστηκε κι αυτό.

Ίσως η αναμενόμενη βραδινή έξοδος "για ένα κρασί" -και το δεύτερο επιτρέπεται- δεν άφηνε, τις συνηθισμένες πια μικρές ανατροπές, να δώσουν το δικό τους χρώμα στην ημέρα.

Και η σύσκεψη, που συνήθως τραβάει σε μάκρος και τα θέματα που συζητούνται μένουν ανοιχτά, μάλλον κάπως προς το αγαπησιάρικο έκλεισε κι αυτή.

Απόβραδο, μικρός πονοκέφαλος, αλλά λέω να μη του δώσω σημασία.
Σε λίγες ώρες άλλωστε θα τον αντιμετωπίσω δραστικά.
Με την παρέα των συναδέλφων και το ποτήρι το κρασί που λέγαμε ...