Σάββατο, Δεκεμβρίου 02, 2006

Στο επανειδείν ...

Εκεί που προσπαθήσεις να "μαζέψεις" την ημέρα, να χωρίσεις την ήρα από το στάρι, να βάλεις σε τάξη τα άτακτα και ατάκτως εριμμένα, νάσου η ανατροπή.
Εισβολή για την ακρίβεια.
Και τα τακτικώς και ατάκτως, πάνε περίπατο και τρέχεις σε άλλους, αναγκαστικούς, περιπάτους σε δρόμους και πλατείες, να προλάβεις ή να περισώσεις ό,τι μπορεί να σωθεί.

Τουλάχιστον το φως την ημέρας, έδειξε πως η γνωστή πορεία συνεχίζεται και η ανησυχία έμεινε ανησυχία ...

Για την χτεσινή ημέρα και το κείμενο που κατατέθηκε στο blog, λέω.
Και για όσα δεν γράφτηκαν εκεί και αφορούσαν στην πρώτη ημέρα του Δεκέμβρη.

Και ποια ήταν τα της πρωτομηνιάς που ήθελαν να βγουν στο φως;
Η έντονη είναι η αλήθεια επισήμανση σε συνεργάτες ότι οφείλουν να δίνουν ανάλογα με αυτά που παίρνουν, άξιζε να καταγραφεί;
Ο παραπανίσιος χρόνος στο γραφείο για να συμμαζευτούν όσα μπορούν να προγραμματιστούν για την άλλη εβδομάδα, ήταν άραγε αξιομνημόνευτος;
Ο απόηχος της συνέλευσης της προηγουμένης και των διαδραματισθέντων στο περιθώριό της, άξιζε να αναφερθεί;

Ό,τι και να σκεφτόμουν τελικά πήγε στην άκρη.

Ακόμα και η διαπίστωση ότι επαναλαμβάνομαι με μια καταπληκτική κανονικότητα.
Και αν αυτή δεν ήταν δυσάρεστη διαπίστωση, δεν ξέρω τι ήταν.
Αναφέρομαι στο γεγονός ότι το κείμενο που ανέβηκε εδώ στις 30 Νοεμβρίου, προχτές δηλαδή, έχει καταπληκτικές ομοιότητες με ένα κείμενο που είχα γράψει στις 25 Νοεμβρίου του 2005 και του οποίου είχα ξεχάσει εντελώς την ύπαρξη.

Τουλάχιστον όμως, σήμερα τα πράγματα κύλησαν ομαλά.

Η βόλτα για αγορά εφημερίδων πραγματοποιήθηκε κατά τα ειωθότα. Με το ποδήλατο και μέσω παραλίας, για να καταφέρω να φτάσω στο διπλανό τετράγωνο.
Το μεσημεριανό τραπέζι, άνευ καυγάδων, και με διάθεση σαφώς ειρηνική, στρώθηκε κανονικά.
Ο τύπος μελετήθηκε.
Η ανίχνευση των από αύριο και για μια εβδομάδα, συντεταγμένων, στέφθηκε με επιτυχία.
Οι βαλίτσες ετοιμάζονται.
Η μελέτη των οδηγών συνεχίζεται.

Μένει να αποχαιρετίσω και να υποσχεθώ ότι, άμα τη επιστροφή, θα είμαι αρκετά αναλυτικός και με ντοκουμέντα, για το πού πήγα και τι είδα τελικά.

(Παρένθεσις. Προσέχω ιδιαίτερα τα λόγια μου... για το πού πήγα και το τι είδα, θα είμαι αναλυτικός, όχι και το τι έκανα ... κλείνει η παρένθεσις)

Ναι, σκέφτομαι να μην κουβαλήσω μαζί τον υπολογιστή μου κι ας είναι φορητός.

Εκείνο το σημειωματάριο, που είχα προμηθευτεί πριν από κάμποσο καιρό, ήρθε η ώρα να χρησιμοποιηθεί πολύ πιο έντονα, έως το άλλο Σάββατο.




Το ότι σήμερα, 2 Δεκεμβρίου, συμπληρώνω ένα χρόνο ακριβώς συνεχούς γραψίματος, έστω και σε ηλεκτρονική μορφή, κάτι που γίνεται για πρώτη φορά στη ζωή μου, να γράφω για τόσο πολύ και τόσα πολλά, δεν αξίζει κάποιας ιδιαίτερης μνείας, αλλά είναι γεγονός..