Δευτέρα, Δεκεμβρίου 11, 2006

Καγκελάκια ...

Στυλό με πέννα.
Διάβασα πως, το γράψιμο με ένα τέτοιο στυλό, δίνει χρόνο στο μυαλό να τακτοποιεί τη σκέψη.
Και αν η σκέψη τρέχει πολύ γρήγορα;

#

Και βέβαια θέλει να τα πει.
Ενημέρωση, αλλά στο βάθος προσδοκία για επιβράβευση.
Από ανάγκη, η αμυντική στάση έγινε δράση και οι φόβοι αποφάσεις.
Το μάτι γυαλίζει και η γλώσσα ξαναγράφει την πορεία των συμβάντων.
Το χαμόγελο πιο αστραφτερό από το συνηθισμένο.
Τα κατάφερα!!!

#

Εκείνο το όμορφο κορίτσι;
Ναι, τι έγινε;
Περιγραφή των γεγονότων. Αναμενόμενα
Τα υψηλά ιδανικά, τα οράματα οι στόχοι, οι ρήξεις της προηγούμενης γενιάς που φτάνουν στα αφτιά της νεότερης σαν μουσική ή σαν θόρυβος, κάνουν την καθημερινότητα να μοιάζει ευτελής.
Και όταν η πληροφορία μεταφέρεται σαν σκυτάλη, χωρίς να γίνονται ορατά όλα τα στοιχεία της, τότε μπορεί η σκυταλοδρομία να καταλήξει χωρίς νικητή.
Και τα οράματα να αλλάξουν χρώμα.

#
Μαύρα τα ρούχα.
Και η καρδιά, είναι φανερό, το ίδιο.
Τον βρήκα το πρωί παγωμένο. Ανεύρυσμα είπαν οι γιατροί.
Η φωνή όσο μπορεί φιλική. Και συγκαταβατική.
Τουλάχιστον τα αναστρέψιμα προβλήματα να λυθούν.
Τα πρώτα. Τα ορατά.
Για τα άλλα θα περιμένουμε το χρόνο τον πανδαμάτορα και της ψυχής τα αποθέματα.

#

Πότε ένα πρόβλημα λύθηκε δια της διαγραφής του;
Ποτέ βέβαια...

#
Τα μάτια σκοτείνιασαν.
Να έγινε αιτία το αιφνίδιο πέρασμα σε άλλα πολιτικά πεδία;
Η αμήχανη καλημέρα, συνήγορος...

#
Γέλιο αμήχανο. Πώς αλλιώς;
Οι μηχανές της καθημερινότητας σπάνια λειτουργούν γι αυτήν.
Ο λόγος αυστηρός και πατρικός συνάμα. Να περάσει όσο μπορεί το τείχος προς την άλλη αυλή.
Το κοκκίνισμα των παριών της μάνας, προδοσία για του χαμόγελου την προσπάθεια να κρύψει τη θλίψη της αποδοχής και την παραίτηση.
Ευκαιρία στοχευμένη, όχι τελευταία.
Το βλέμμα σκοτείνιασε. Δείγμα πως κάποιο μήνυμα έφτασε.
Τουλάχιστον το μέλλον να μείνει φωτεινό.
Όσο μπορεί από το χαμόγελο μιας μαργαρίτας...

#

Ο λόγος απλός καθημερινός.
Χωρίς κοστούμι και γραβάτα.
Η ζωή μας ανήκει. Την κάνουμε ό,τι θέλουμε.
Μόνο μη ρίξουμε το φταίξιμο, για τα αποτελέσματα των δικών μας επιλογών, στην "κακούργα" την κοινωνία.

#
Να βάλω το πρώτο στολίδι στο δέντρο των Χριστουγέννων.
Μια ευχή.
Χαρά για όλους.

Και το δεύτερο στολίδι τέτοιο θα είναι.
Μια ευχή.
Μια ευχή για κάθε ημέρα μέχρι την παραμονή των Χριστουγέννων.