Κυριακάτικη λιακάδα ...
Με τέτοια ηλιόλουστη ημέρα, εύκολα περνάνε στο χώρο του παρελθόντος οι άλλες εικόνες.
Όχι βέβαια στο χώρο της λήθης.
Για εκεί θα αργήσουν. Είναι βλέπεις που, ένα μέρος τους, είναι χρηστικό.
Η αλήθεια είναι ότι πρωί πρωί μια μικρή επανάληψη των διατρεξάντων τις προηγούμενες ημέρες, την έκανα.
Και έλυσα και μερικές απορίες.
Εκείνο που δεν έκανα ήταν να οργανώσω το φωτογραφικό υλικό και να το προετοιμάσω για εδώ.
Βλέπεις οι οικογενειακές υποχρεώσεις, και μια επίσκεψη από εκείνες που οι παλιότεροι ονόμαζαν "αρμένικη βίζιτα", φρόντισαν να καλύψουν το μεγαλύτερο κομμάτι της ημέρας.
Ο πραγματοποιήσας την "αρμένικη βίζιτα", ήταν η αφεντιά μου βέβαια.
Όχι ότι είναι άσχημο να βρίσκεις ανθρώπους που τους γνώρισες το καλοκαίρι και να συζητάς μαζί τους για τα λίγα έστω κοινά που μπορεί να υπάρχουν.
Μολονότι δεν ανήκει στις συνήθειές μου κάτι τέτοιο, τούτη τη φορά ήταν και αναγκαίο και ευχάριστο.
Πρέπει να ομολογήσω ότι το μεσημεριανό τραπέζι που μας έκανε η φίλη, ήταν πλούσιο, η θέα από το μπαλκόνι τους προς το Σαρωνικό καταπληκτική και η αμοιβαία χαρά για το ξαναντάμωμα ανυπόκριτη.
Και βέβαια, οι σχεδόν πέντε ώρες ήταν αρκετές για να ξετυλιχθεί και το κουβάρι των κοινών αναμνήσεων και να εμφανιστεί μια κάποια συγκίνηση.
Με τα φώτα του δρόμου να έχουν πια ανάψει, η επιστροφή στο σπίτι, με συνοδεία, πράγμα που σήμαινε ότι και τον αγώνα του Ολυμπιακού με το Αιγάλεω που καρδιοχτύπησε τους ολυμπιακών αισθημάτων φίλους, δεν τον απόλαυσα, απλά με κλεφτές ματιές παρακολούθησα την εξέλιξή του.
Για τον ιστορικό του μέλλοντος να πω ότι ο Ολυμπιακός κέρδισε 3-2 το Αιγάλεω, ενώ έχανε 0-2. Τυχόν σκέψεις ότι κάτι δεν ήταν καλά καμωμένο, απορρίπτονται ( ; ) ως κακόβουλες.
Η επίσημη δικαιολογία για να απομακρυνθώ από τους λοιπούς της οικογένειας, μετά την αποχώρηση των δικών μου επισκεπτών, ήταν ότι πρέπει να ετοιμαστώ για την αυριανή.
Όπως τόσα και τόσα άλλα, οι δικαιολογίες υπάρχουν για να διατυπώνονται. Μπορεί βέβαια κάπου κάπου και να υλοποιούνται.
Στην περίπτωσή μου όμως όχι.
Προτίμησα τη διαδικτυακή αναζήτηση και την συγγραφή τούτο εδώ του ... πονήματος, αν και οφείλω να το πω κι αυτό, συλλαμβάνω εαυτόν να αναμασά την ίδια τροφή.
Κάποια αλλαγή εκτιμώ ότι χρειάζεται.
Το έχω εδώ και καιρό στα υπόψιν. ...
