Κατσ -άδ(ε)ιασμα... ή παιχνίδι με τις λέξεις ..

Καταγραφής της αδιάφορης καθημερινότητας, λόγος πλάγιος.
Έως πλαγιαστός.
Συνώνυμος του αδιάφορος.

Λόγος εις ώτα ευγενώς ακουόντων.
Και κατά παραχώρησιν.
Μετά ανίας και πλήξεως συνοδευόμενος.

Λόγος από ανάγκη και μόνον να δειχθεί η φωνή.

Απλές καθημερινές νύξεις, ενός απλού καθημερινού ανθρώπου.
Συν-γραφέως των εαυτού παθών τε και παθημάτων.
Συν, μετά των κορυφαίων.
Κατά την περίπτωσιν αδιαφόρου.
Απλώς περιφέροντος το ευμέγεθες σαρκίον.

Ναι, αλλά εκτός του κύκλου της γνώσης, και της επιστήμης, και της δόκιμης προσέγγισης της του ανθρώπου σοφίας.

Τι μας λες τώρα ρε φίλε;
Και γιατί να σε ακούμε;
Πιο καλός ο θόρυβος από τις ρόδες του τραίνου επάνω στις ράγες, από τους δικούς σου ήχους.
Τουλάχιστον εκείνος δηλοί μεταφορά ανθρώπων και σκέψεων και εμπορευμάτων και πάντων χρημάτων.
Ο δικός σου;

Μέγεθος ελάχιστον. Παιδείας, κουλτούρας, καλλιέργειας.
Κοινωνικής αποδοχής.
Πόθεν το μέτρον τεκμαίρεται κοινόν;
Δια το κοινόν.
Ύπαγε εις την σεαυτού φωλεάν.
Κοντολογίς κάτσε στα αυγά σου βρε αδελφέ.

Να σου το πούμε και αλλιώς;

Ημείς των λαμπρών διανοητών και των εξαισίων ρητόρων την γραμμήν συνεχίζομεν.
Εσύ;
Τις αδιάφορες μικρές ποταπές ομιχλώδεις εικόνες, ατέχνως να σκιαγραφήσεις προσπαθείς.
Αταλάντως.

Άμε παιδί μου στο καλό.
Ο χώρος τούτος για τους μέγιστους εστί.
Τους καταξιωμένους.
Τους ταγούς της κοινωνίας και των φίλων του λόγου.
Τράγους δεν συν-χωρεί.

Άπαγε.

Α, και βγαίνοντας, κλείσε και το φως ...