Κυριακή, Απριλίου 29, 2007

Ρυτίδες ...

Εντάξει, ωραία τα κοριτσάκια, δε λέω.
Και σας ζήλεψα λιγάκι εκεί στο καφέ το απόγευμα!!
Όχι εσάς κορίτσια. Τους δύο κυρίους που σας συνόδευαν, λέω...

Μια χαρά, μέσα στην Άνοιξη τα κορίτσια, καταπράσινο το περιβάλλον, τα πιτσιρίκια κατάληψη στην πλατεία με το παιχνίδι τους, τα νερά στο συντριβάνι δεν είχαν ακόμα ξεκινήσει το χορό τους, κυρίες και κύριοι όλων των ηλικιών και των κατηγοριών απολάμβαναν, μαζί και η αφεντιά μου στο παραδίπλα τραπέζι, τον απογευματινό καφέ ή ό,τι άλλο.

Αλλά βρε αδελφέ, είπαμε σε κολακεύει που τα "μωρά" σε κοίταξαν, και εκείνα κολακεύονται που ένας μεγάλος και ώριμος κύριος τα κοιτάζει και έφερε και τον φίλο του για να συμπληρωθεί το καρέ.
Εντάξει το σκέφτηκες ότι για να κυκλοφορείς με εικοσιπεντάχρονες, θα πρέπει να δείχνεις νέος.
Εντάξει, σε αυτό το πλαίσιο, το βαμμένο κορακί μαλλί, λογική επιλογή μοιάζει.
Και το τζην παντελόνι. Και το μάλμπορο πουκάμισο.
Προσωπικά, κορακί δεν θα έβαφα ποτέ το μαλλί. Πιο εύκολο το έχω να το κάνω κάτι σε .. τυρκουάζ ή .. βεραμάν, παρά σε κορακί.
Περί ορέξεως όμως, ουδείς λόγος.

Αλλά, εκείνες τις ρυτίδες, βρε αδελφέ, γύρω από τα μάτια...
Γιατί τις κουβάλησες μαζί σου;
Τι στο καλό; Συνέχεια τα μαύρα γυαλιά θα φοράς;
Θα τα βγάλεις, δεν θα τα βγάλεις;
Εμ και βέβαια θα τα βγάλεις όπως και τα έβγαλες δηλαδή και φάνηκαν να έχεις περισσότερες ρυτίδες και από τις δικές μου.
Πού πας έτσι καλέ μου άνθρωπε;
Χάθηκε ένα λίφτινγκ, ένα μπότοξ, μια πλαστική τέλος πάντων;
Έστω μια τονωτική λοσιόν να μειώσει κάπως τον αριθμό των ... περιοφθαλμίων αυλάκων;

Τουλάχιστον ο κολλητός σου (;) είχε ... βάψει το μαλλί με .. γκρίζες ανταύγειες.
Εσύ χάθηκε να τον αντιγράψεις λιγάκι;

Τα καημένα τα κοριτσάκια, μέσα στον ενθουσιασμό τους, ίσως, λέω ίσως, να μην τις πρόσεξαν ακόμα. Αλλά λες ότι θα αργήσουν πολύ να τις προσέξουν;
Εδώ τις πρόσεξα εγώ, που δεν φημίζομαι και για κουτσομπόλης, (λέμε τώρα..) από τα μάτια των κοριτσιών θα ξεφύγουν;

Θα μου πεις, ο έρως χρόνια δεν κοιτά.
Σωστό κι αυτό.
Αλλά, ξέρω κι εγώ, όταν τα σημάδια είναι τόσο έντονα και ειδικά γύρω από τα μάτια, μήπως ρίξει κανά βλέμμα κατά κει;
Μήπως;

Το ενδεχόμενο να ρίξεις εσύ καμιά ματιά σε κάποια κυρία κοντά στην ηλικία σου, βλέπεις δεν το συζητώ, γιατί σε κατάλαβα.
Είσαι της σχολής του μισού συν 5.
Ή μήπως ακολουθείς την άποψη του Τσε, που έλεγε ότι για να ξανανιώσει ένας άντρας θα πρέπει να κοιμάται με μια γυναίκα τουλάχιστον εικοσιπέντε χρόνια νεώτερή του;
Μπα, δεν μου φάνηκες να διακατέχεσαι από τόσο επαναστατικές ιδέες.
Η επανάστασή σου έφτασε στο βαμμένο κορακί μαλλί.
(Φυσικά ουδεμία σχέση με το Μαύρα μαλλιά, μαλλιά κοράκου χρώμα... Αυτό κι αν είναι από εντελώς άλλο ανέκδοτο ...)



Το κείμενο γράφτηκε για όλους και όλες εκείνες και εκείνους τους ... "κακόγλωσσους", που λένε ότι κοιτάζω και σχολιάζω μόνο (αν είναι ποτέ δυνατό!ν!) το ντύσιμο και τη συμπεριφορά των κυριών στους δρόμους και αλλαχού.
Ορίστε, που σχολιάζω ό,τι πέσει στην αντίληψή μου και μάλιστα αυτολογοκρίνομαι !!
Ναι αυτολογοκρίνομαι, γιατί για την κυρία με το κοντοκάβαλο παντελόνι και το φούξια σλιπ, που έτρωγε στο διπλανό τραπέζι και σήκωνε το παντελόνι της από μπροστά, μη και φανεί το εσώρουχό της, που όμως ήταν το μισό έξω από την πίσω πλευρά, δεν έγραψα απολύτως τίποτα!!!
Όχι πες τε μου, έγραψα;
Για να ξέρουμε τι λέμε δηλαδή.
Χα...
(Έμπλεος ιερής -σχεδόν- αγανάκτησης)