Άμα έχεις το μέσον φοβάσαι την κόλαση;

Φυσικά και δεν λείπουν τα τρεχάματα.
Από φυλακής πρωΐας, που έλεγαν και οι αρχαίοι ημών πρόγονοι.

Σήμερα γιατί να αλλάξουν οι συνήθειες;

Στο δρόμο με βιβλιάρια πορτοφόλια και άλλα στο χέρι, προς τις κοντινές τράπεζες και τα άλλα χρηματοπιστωτικά ιδρύματα της περιοχής.

Μια δυο σταγόνες βροχής, παρά τον ήλιο, αποδόθηκαν σε κλάμα συμπαράστασης του καλού θεούλη, για τα χρήματα που πάλι χρειάζεται να πληρώσω.

Τουλάχιστον όμως υπάρχει θεός, αφού φροντίζει να μην λείπουν οι ωραίες εικόνες!

Το μαλλί ξανθό, ίσιο, μέχρι τους ώμους.
Το κορμί ντυμένο με ένα μαύρο κολλάν, μαύρη μπλούζα και ένα κοντό λευκό δερμάτινο μπουφάν. Μπορεί και από δερματίνη.
Σχεδόν σίγουρα από δερματίνη ...
Οι μπότες λευκές, αναλόγου υλικού και αυτές.

Η κίνηση των μαλλιών συντονισμένη με το λίκνισμα των γοφών και τα βλέμματα του ανδρικού πληθυσμού συντονισμένα στο ωραίο κορμί, που προχωρούσε λίγα μέτρα μπροστά μου.

Ο ηλικιωμένος κύριος, εξηνταπεντάρης και.., σχετικά κοντός, σίγουρα αρκετά πιο κοντός από το ξανθό κορμί, κινούμενος στην αντίθετη κατεύθυνση, παρατηρεί κι αυτός με τα μάτια στυλωμένα και αρκετά διασταλμένα, την κυματοειδή κίνηση.

Φτάνοντας και προσπερνώντας την ξανθιά ύπαρξη, το κεφάλι του, με όλο σχεδόν το κορμί -κλασική αντρική αντίδραση-, στρέφεται προς τα πίσω, για να απολαύσει και την οπισθία πλευρά της ... σελήνης, ενώ τα χείλη μοιάζουν κάτι να λένε, κάτω από τα μουστάκια, που όμως είναι δύσκολο να το αποκωδικοποιήσω.
Μπορώ ίσως να το φανταστώ.

Μια όμορφη εικόνα της καθημερινότητας.

Α, ναι.
Ο ηλικιωμένος κύριος, ήταν παπάς!!!
Ναι, ιερωμένος.
Με τα ράσα και με το καλυμμαύκι στο κεφάλι.
Και την ολόλευκη μακριά γενειάδα ασορτί με τις μπότες της κυρίας ...