Μεγάλη Παρασκευή..

Ω γλυκύ μου Έαρ.
Η καμπάνα της κοντινής εκκλησίας ηχεί από το πρωί με τον ήχο της Μεγάλης Παρασκευής.

Λίγες οι κινήσεις.
Λίγα και τα λόγια. Τα απλά, τα καθημερινά και αυτά με φειδώ.

Μόνο λίγες παραπάνω κουβέντες με την πρωινή επισκέπτρια.
Περί των τρεχόντων. Επαγγελματικών και ιδεολογικών.
Και μετά ησυχία.

Σε λίγο θα πάμε στον επιτάφιο. Όπως κάθε χρόνο.

Περιπατητές μέσα στους περιπατητές με το ζων φως συνοδεία.
Από τις λίγες ανθρώπινες εκδηλώσεις που θέλω να μετέχω αδιάλειπτα.
Η περιφορά του Επιταφίου.

Και μετά το βραδινό φαγητό. Όπως το έχουμε καθιερώσει εδώ και χρόνια.
Σε ένα από τα μεζεδοπωλεία της περιοχής.
Κι ας μοιάζει παράταιρο με την αιτούμενη κατάνυξη της μέρας.
Δεν είναι.
Αποτελεί κι αυτό στοιχείο του τελετουργικού.

Μεγάλη Παρασκευή.

Αι γενεαί αι πάσαι, ύμνον τη Ταφή σου, προσφέρουσι Χριστέ μου.
............................
Ω γλυκύ μου έαρ, γλυκύτατόν μου Τέκνον, πού έδυ σου το κάλλος;

Όλα έτοιμα, για την πορεία προς την Ανάσταση ...