Κυριακή, Απριλίου 15, 2007

Έτσι γενικώς ..

Στώμεν καλώς.
Με τα πάνω μας και τα κάτω μας.
Με τα καλά μας και τα κακά μας.
Με τα "δόξα τω Θεώ" και τα "βόηθα Παναγιά" να εναλλάσσονται -όχι απαραίτητα με τη δέουσα κανονικότητα- και να δίνουν τον τόνο των ημερών κατά πώς εκείνα θέλουν.
Με τις ομορφιές και τις ασχήμιες μας.
Με τα όλα μας να αρμενίζουν όπως τους αρέσει.
Κατά τα .. όλα τα άλλα όμως, είμεθα καλά.

Βεβαίως αντιμετωπίζω και μερικές παράξενες καταστάσεις, που ελπίζω να καταφέρω να τις ερμηνεύσω σύντομα.
Ο καθρέφτης για παράδειγμα. Έχει κάνει κολεγιά με την ζυγαριά.
Το ψυγείο και η κουζίνα καλούν σε βοήθεια. Εμένα βέβαια, να τα ξεφορτώσω.
Οι γιατροί κάθε ειδικότητας μου στέλνουν μήνυμα στο κινητό -το πιθανολογώ δηλαδή αν το είχαν- αλλά εγώ λέω να τους επισκεφτώ μετά από μερικούς μήνες. Και νομίζω ότι έχω δίκιο.
Αν με εξετάσουν τώρα, θα εντοπίσουν μαζί και όλες τις πιθανές ασθένειες των κατσικίων αρνακίων της ευρύτερης περιοχής των Βαλκανίων και των τέως τροφίμων των πτηνοτροφείων. Μάλλον των παραγώγων των τέως τροφίμων των πτηνοτροφείων.
Όμως... Όμως, οφείλω να το αναγνωρίσω αυτό στον εαυτό μου, κατάφερα να αντισταθώ.
Στα γλυκά.
Έφαγα κάτι λίγα!!! (Πού να χωρέσουν τα περισσότερα δηλαδή...)
Άρα γιατροί φίλοι μου, για να μη σας κουράζω υπέρμετρα, ραντεβού το Σεπτέμβρη (και βλέπουμε).

Είπαμε όμως, όλα ετούτα είναι περίεργες καταστάσεις που θέλουν την ανάλυσή τους.
Εν ευθέτω χρόνω βεβαίως βεβαίως. Μην το πιστέψουμε κιόλας αυτό το "σύντομα" που έγραψα πιο πάνω.

Σήμερα, εδώ καταγράφω τα τρέχοντα (με την άδεια των κκ δημοσιογράφων και όσων βρίσκουν ότι το ... μπλογκίζειν, είναι περίπου αμαρτία.... ε κα Μιχαλοπούλου μου; Α, αλήθεια, θα πάρω το κάτι τις μου από τη διαφήμιση που σας κάνω; Έχω ολόκληρο blog να συντηρήσω. Για να μην αναφέρω και ΤΑ άλλα, τα ... εξώγαμα (blog βέβαια) ..)

Η εβδομάδα κύλησε γρήγορα είναι η αλήθεια.
Το έχει αυτό ο καιρός.
Όταν κοιτάς προς τα πίσω, σε κάνει να αναρωτιέσαι "μα πότε κιόλας". Εκείνα που συνήθως καθυστερούν είναι όσα δηλώνουν "προσδοκίες του μέλλοντος", αλλά Κυριακάτικα δεν έχω διάθεση για παραπέρα φιλοσοφίες και δεν το αναλύω το θεματάκι.
Πάντως ο απολογισμός της εβδομάδας, για να επανέλθω και σε ό,τι έλεγα, δεν είναι από εκείνους που σε κάνουν να λες, "τι καλά, θέλω να το ξαναζήσω".
Βέβαια τα ίδια, αυτά που σε οδηγούν σε αυτή την απολογιστική εκτίμηση, αν τα δεις από άλλη οπτική γωνία, μπορεί να σε κάνουν να πεις, "πάντα τέτοια".
Τα έχουμε ξαναπεί. Ζήτημα οπτικής και διάθεσης είναι όλα.
Και η ίδια η ζωή.

Κατόπιν αυτών, η εβδομάδα κλείνει με μια Κυριακή του Θωμά, χαλαρή και άνευ ιδιαίτερων σχολίων, χωρίς καμία προσωπική διάθεση να θέσω κανένα δάκτυλο επί ουδενός τύπου των ήλων. Άλλη φορά θα τα ψάξω (!!!)

Προς το παρόν, η δράση, λέω να αρχίσει από αύριο Δευτέρα.
Μήπως και μια κάποια δίαιτα;