Κλείσιμο της εβδομάδας ...

Συννεφιά από το πρωί.
Και παγωνιά. Η ρακή το μεσημέρι θα εκτιμηθεί δεόντως.

Το πρωί όμως τα προβλήματα στη σειρά. Ευτυχώς ένα ένα.
Φυσικά και ήταν αναμενόμενα και για να είμαι ειλικρινής έτσι τα είχα προγραμματίσει.
Για την ακρίβεια δεν ήταν προβλήματα. Ραντεβού ήταν για να αναλυθούν προβλήματα.
Και η αλήθεια είναι επίσης ότι οι συναντήσεις επιβεβαίωσαν τις αιτίες εμφάνισης των προβλημάτων των προηγούμενων ημερών.

Στόχος η πρόληψη του επόμενου ή των επόμενων μεγαλύτερων προβλημάτων. Δύσκολος στόχος. Ίσως και ανέφικτος.
Τούτη η λέξη, το ανέφικτος, κρύβει μέσα της πορείες ζωής και είναι σκληρή λέξη.
Και ακόμα πιο σκληρό να τη χρησιμοποιείς.
Το “ίσως” την απαλύνει λίγο. Ναι, τα όπλα δεν θα κατατεθούν, αλλά οι συνθήκες εκτός από διαφορετικές είναι και άνισες.
Το πρώτο μήνυμα κατατέθηκε. Αναλύθηκε.
Έγινε κατανοητό. Έγινε;
Οι προσεχείς ημέρες θα δείξουν.

Η μεσοαστική τάξη, ήξερε να απαιτήσει τα αναλογούντα. Ίσως και περισσότερα. Η υπόδειξη των σκοτεινών πλευρών της ιστορίας άλλαξε το κλίμα. Τουλάχιστον πείστηκε για τις προθέσεις και την ανάγκη συνεργασίας. Σίγουρα μπορεί να θεωρηθεί θετικός παράγων.

Ο μετανάστης, γονατιστός από το βάρος του φόβου και της ανάγκης ενσωμάτωσης. Και της επιβίωσης. Χαμένος από την κατάρρευση των μύθων των δικών του αντιλήψεων. Η διάλυση της οικογένειας, η απώλεια του ρόλου του πατέρα αφέντη, το μίσος για την πρώην σύντροφό του, στοιχεία πλήρους αποπροσανατολισμού και απώλειας έρματος.
Υποτέλεια και σκληρότητα. Ανάμεικτα.

Η απλή γυναίκα της παρακατιανής πόρτας προσωποποίηση δυο λέξεων.
Συστολή και ενοχές. Για τα “έχει” της. Δέος μπροστά στην εξουσία, απώλεια ελέγχου των δικαιωμάτων και υποχρεώσεων. Δύσκολο να υποστηρίξει πολύ περισσότερο δύσκολο να καθοδηγήσει. Υποστήριξη χρειάζεται. Πώς όμως;
Οι υποδείξεις μάλλον στον αέρα.

Και πριν αλέκτωρ λαλήσαι η επιβεβαίωση.
Και τα ερωτηματικά.
Ο απωλεσθείς έλεγχος ορατός.
Το αυστηρό ύφος αναποτελεσματικό. Αναμενόμενο.
Ο νέος κύκλος προσέγγισης απαιτεί και νέο σχεδιασμό.

Δύσκολα αντιμετωπίζεις με παλιά όπλα, νέους εχθρούς. Όσο κι αν είναι ίδιοι οι αντικειμενικοί σκοποί.
Και οι κίνδυνοι.

Η τηλεοπτική εικόνα ισχυρότερο πρότυπο από τα αφηρημένα ιδανικά και τους κώδικες ηθικής.
Τα ηλεκτρονικά μέσα ισχυρότερα εργαλεία από τον ήχο των λέξεων ακόμα κι αν αυτός χρωματίζεται με ποικίλα συναισθήματα.
Η ανάγκη επιβεβαίωσης μέσω της επίδειξης, προϋπόθεση πλέον επιβίωσης σε ένα κόσμο που φωτίζει το επιφανειακό και επιβραβεύει το άδειο.
Δύσκολο να ανατραπεί αυτή η εικόνα σε ψυχές που διψούν να ξεφύγουν από τη μιζέρια. Είναι σχεδόν βέβαιο ότι ο δρόμος που ακολουθούν και οι επιλογές που κάνουν τους πηγαίνουν βαθύτερα μέσα σ’ αυτήν.
Ο αγώνας θα έχει πολλές φάσεις.
Αυτό είναι δεδομένο άλλωστε.

Οι κλειστές πόρτες, συνθήκη για να μην “αποδράσουν” λόγια, σκέψεις, συναισθήματα.
Οι κλειστές πόρτες δύσκολο να κρατήσουν έξω τους εισβολείς από τις συσκευές του Μπελ.
Ο φόβος και κυρίως η ευθύνη, σε κάνει να αποδεχτείς το αυτονόητα απορριπτέο.
Έως ότου να βρεθεί άλλη λύση, η εκκένωση του χώρου μονόδρομος για την αντιμετώπιση αυτών των φαινομένων.

Φυσικά και έχουν όλα τουλάχιστον δυο πλευρές.
Οι “θαρραλέοι”, που δεν εγκατέλειψαν το χώρο, ενίσχυσαν το θάρρος τους με τη ρακή και τους ντάκους. Και με ελιές.
Όχι ότι ήταν απαραίτητα για να ενισχυθεί το θάρρος, ούτε και αν δεν χρειαζόταν να ενισχυθεί το θάρρος, η ρακή και οι ντάκοι δεν θα έκαναν την εμφάνισή τους. Από χτες είχε σχεδιαστεί το γεύμα … μετεργασίας !!!
Η συζήτηση και η καλή παρέα, απαίτησε ενίσχυση των ενισχυτικών. Οι πίτσες δεν είναι καθόλου άσχημη ιδέα για την περίσταση.
Και αν γίνει κανένα μπουμ;
Ε και; Τούτο το.. χώμα είναι δικό τους και δικό μας…

Η λήξη των ... εργασιών, σχεδόν απομεσήμερο. Ο καθένας στο δρόμο του.
Το σαββατοκύριακο προ των πυλών, παρέχει τις προϋποθέσεις για ανασύνταξη των δυνάμεων, και προετοιμασία για την επόμενη εβδομάδα. Η τσικνοπέμπτη, που κλίνει πονηρά το μάτι, βάζει και ένα χαμόγελο στο σχέδιο δράσης για το επερχόμενο επταήμερο.
Αν και, παρά την αναμενόμενη πίεση, τα χαμόγελα φαίνεται να είναι ακόμα περισσότερα, εκτός από εκείνο της προσδοκίας του τσικνίσματος στους χώρους της δουλειάς …