Κυριακή, Φεβρουαρίου 04, 2007

Κρύωσε η ημέρα ξαφνικά.

Χιόνι ακόμα δεν έπεσε. Εδώ τουλάχιστον.
Η αλήθεια είναι, πως δεν είναι και πολύ συνηθισμένο να χιονίζει στην περιοχή.
Και ο καιρός το τελευταίο διάστημα μόνον αυτό δεν προμήνυε. Χιόνια.
Χιονόνερο όμως έπεσε. Και συνεχίζει να πέφτει.
Μαζί με τη θερμοκρασία, που έπεσε από το πρωί και θυμίζει έντονα πως έχουμε χειμώνα, έκανε κι αυτό την εμφάνισή του.

Την παρουσία της δήλωσε και η ίωση. Πρωί πρωί το τηλεφώνημα.
-Δεν είμαι καλά. Όλη την νύχτα δεν κοιμήθηκα.
-Τι έχεις;
-Για να σου λέω ότι δεν είμαι καλά, δεν είμαι καλά.
-Εντάξει. Έρχομαι..
Ο γιατρός διέγνωσε απλή γρίπη και συνέστησε αντιπυρετικά και ζέστη.
Ο φόβος, σύμβουλος κακός, μέχρι για χειρουργείο άρχισε να κάνει κουβέντα.
Η μοναξιά ο έτερος και ίσως ισχυρότερος από τον πρώτο κακός σύμβουλος σ' αυτές τις περιπτώσεις, μόνο άσχημες σκέψεις γεννάει.
Η επίδραση του αντιπυρετικού, αποκατέστησε την τάξη. Έστω και προσωρινά.

Μεσημέρι Κυριακής και απαρτία στο οικογενειακό τραπέζι. Η εβδομαδιαία υπερορία ολοκληρώθηκε και πλάι στα φαγητά μπήκαν οι εντυπώσεις του ταξιδιού.

Ο τύπος διαβάστηκε από το πρωί και οι ειδήσεις στην τηλεόραση παλεύουν με την πρόταση μομφής. Δεν ξέρω για ποιους λένε ό,τι λένε οι αγορητές από το βήμα της Βουλής.
Πάντως δε φαίνεται να θυμόνται ότι είναι εκπρόσωποι του ελληνικού λαού. Τουλάχιστον μερικοί που τυχαία άκουσα. Ποιο πολύ για ψάλτες της εκκλησίας μου μοιάζανε που έψελναν δοξαστικούς για τους αρχηγούς τους.

Η απογευματινή υποχρεωτική βόλτα με τους σκύλους, βόλτες για την ακρίβεια, επιβεβαίωσαν τη χειμωνιάτικη διάθεση του καιρού.

Δεν επηρεάστηκε όμως η δική μου χαλαρή διάθεση.
Η Κυριακή όπου νάναι τελειώνει.
Η εβδομάδα προβλέπεται έντονη, άρα η απόλαυση της Κυριακάτικης ηρεμίας ενδείκνυται..