Αντίσταση στις σκέψεις μιας τσαγκαροδευτέρας ...

Τσαγκαροδευτέρα, πάει να πει μια Δευτέρα που η δουλειά έρχεται δεύτερη.
Υποθέτω όμως ότι ο .. ποιητής εννοούσε και εννοεί δεύτερη στη διάθεση, γιατί επί των υπαρκτών, πρώτη και αδιαμφισβήτητη.
Πρωινό γεμάτο μικρά μικρά προβληματάκια, κάτι σαν χαρτοπόλεμος δηλαδή, που όμως ούτε σοβαρά μπορούσες να ασχοληθείς μαζί τους, ούτε και να τα αγνοήσεις ήταν δυνατόν.
Δηλαδή ούτε και που μπορείς να θυμηθείς στο τέλος της ημέρας τι ήταν επιτέλους αυτά.

Μόνο το δευτεριάτικο τρέξιμο έμεινε.
Και σκέψεις χωρίς συσκέψεις και διασκέψεις. Με επισκέψεις....

Όλα μοιάζουν να συνωμότησαν για να μείνουν ελάχιστα μέσα στο μυαλό, από τη χτεσινή έξοδο.
Να αποτελούσε "ύβριν" και έγκλημα καθοσιώσεως το ότι μια επισκεψούλα με προϋπολογισμένη χρονική διάρκεια ίση με έναν απογευματινό καφέ, μετατράπηκε σε "αρμένικη βίζιτα" οκτάωρης διάρκειας μετά δείπνου;
Ή να χρειάζεται να τιμωρηθώ δια το ομοτράπεζον μετά των 5 κυριών, που έτυχε προ τριακοντατοσαετίας να βρισκόμαστε στο ίδιο σχολείο. Η τιμωρία θα έπρεπε να επιβληθεί στα μη παρουσιασθέντα λοιπά αρσενικά και όχι εις εμέ τον ανταποκριθέντα στην πρόσκληση.
Αυτό απαιτεί η δικαιοσύνη, αλλά πού περισσεύει πια αυτή.

Εν πάση περιπτώσει αυτά πέρασαν στην ιστορία καθώς και όσα άλλα συνέβησαν το παρασκευοσαββατοκύριακο που παρήλθε.

Τα σημερινά κυμάνθηκαν στον επίπεδο του αδιάφορου, αλλά ταυτόχρονα λειτούργησαν ως άρπαγες του χρόνου.

Και άρπαγες την προσοχής και του ενδιαφέροντος.
Τηλεφωνήματα για μικρορρυθμίσεις, παραστάσεις απαίτησης απονομής δικαιοσύνης καθ' υπόδειξη, ήτοι προκαλώ την μήνιν του αντιπάλου και όταν αυτός αντιδράσει τον καταγγέλλω ως βιαιοπραγήσαντα.
Όχι ότι όλα τα διατρέξαντα ήταν αυτής της κατηγορίας.
Ο νεαρούλης, που θέλησε να προειδοποιήσει για την παρέμβαση τρίτων, μόνον οίκτο δεν γύρευε. Αξιοπρέπεια, θάρρος και υπομονή κραύγαζε η στάση του, και η αντίδραση ήταν ανάλογη.
Όπως ανάλογη ήταν και η αντίδραση στην για πολλοστή φορά ειδοποίηση περί βόμβας.
Ε, παιδιά βαρεθήκαμε αυτή την ιστορία.
Αν είναι να πάμε από μπαμ ας πάμε ξεκούραστοι. Πάνω κάτω, πάνω κάτω, δεν αντέχετε πια το πράγμα. Και είναι και πολλές οι σκάλες.

Βεβαίως δεν είναι η ζωή μας όλη, τα εργασιακά. Μήτε το διαδίκτυο.
Έχουμε και οικογένεια.
Εδώ οι ρόλοι είναι πολλοί. Εσχάτως προστέθηκε σε όλα τα άλλα και αυτός του ψυχοθεραπευτή. Όχι ότι τα καταφέρνω καλά, αλλά δεν υπάρχουν και πολλές άλλες επιλογές.
Η σκέψη ότι το σύνολο των αδιαθεσιών και των προβλημάτων, μπορεί να προέρχεται από ανάγκη προσοχής, μόνο αβάσιμη δεν είναι.
Παρόλα αυτά, οι επισκέψεις στα ιατρεία της περιοχής δεν μπορούν να απορριφθούν. Όσο και αν είναι γνωστές, πάνω κάτω, οι διαγνώσεις. Η συνέχεια αύριο και έχει ο θεός ...

Τσαγκαροδευτέρα και η διάθεση για ένα γρήγορο έστω ξεφύλλισμα του τύπου, δεν είναι στο υψηλότερό της σημείο.
Η δολοφονία του Διοικητή του ΙΚΑ, αναδεικνύει πολλές από τις κρυμμένες ή κουκουλωμένες παθογένειες της σύγχρονης κοινωνίας.
Η συσχέτιση της συμπεριφοράς του θανόντος με τα χαρακτηριστικά της συμπεριφοράς του "ηγέτη", θεωρώ ότι επιτρέπει την ερμηνεία των κινήτρων τόσο της δικής του στάσης, όσο και του δολοφόνου του.
Στη διάρκεια της χτεσινής "αρμένικης βίζιτας" ήταν λογικό να συζητηθούν ΚΑΙ τέτοια θέματα, και αυτή η προσέγγιση έγινε μάλλον αποδεκτή από το σύνολο της ομήγυρης.

Ναι, διευκρίνισα ότι η αφεντιά μου ΔΕΝ κάνω για ηγέτης. Και είναι πολύ απλό το γιατί.
Μου είναι αδύνατον να σκοτώσω τη μάνα μου (άλλωστε δεν ζει πια).

Οι σκέψεις όμως είναι εγωίστριες και η κάθε μια θέλει να με παρασύρει στο δικό της χώρο.
ΑΝΤΙΣΤΑΣΗ...
Δεν τις ακολουθώ! (και δεν γράφω ότι το μυαλό μου πήγε στην προ μισού αιώνα δήλωσή μου, ότι δεν θα παντρευτώ όταν θα μεγαλώσω, για να μην ..... με πάρει η γυναίκα μου στο σπίτι της !!!! ναι ναι, τόσα ήξερα τόσα έλεγα....)
Δεν τις ακολουθώ και δεν γράφω τίποτα άλλο για σήμερα.
Μέχρι εδώ ήταν!!!