Τετάρτη, Φεβρουαρίου 28, 2007

Μήνυμα της τελευταίας στιγμής

Οι ρυθμοί των τελευταίων ημερών αποκλίνοντες.
Για την ακρίβεια, όχι οι ρυθμοί, αλλά τα γεγονότα.
Η ρουτίνα έχασε για λίγες ημέρες το χρώμα της.
Ευτυχώς τα έκτακτα περιστατικά βρήκαν τη λύση τους και οι ρυθμοί φαίνεται ότι επανέρχονται.

Η απουσία από τα διαδικτυακά τεκταινόμενα υποχρεωτική, μια και οι προτεραιότητες άλλαξαν από τη Δευτέρα το πρωί.
Τελευταίες ενέργειες αυτού του κύκλου σήμερα το μεσημέρι.
Τέλος καλό όμως, όλα καλά, κι ας μην ήμουν ο άμεσα εμπλεκόμενος.
Έμμεσα πλην σαφέστατα ήμουν.

Όχι ότι τα γεγονότα της καθημερινότητας είχαν πανομοιότυπη χροιά με εκείνα των άλλων ημερών.
Ποτέ άλλωστε δεν έχουν.
Απλώς είναι .. ρουτίνα, με την καλημέρα, να σου λένε "ορίστε το μενού των προβλημάτων, είστε ελεύθερος να τα επιλέξετε όλα και γρήγορα. Άρνηση δεν προβλέπεται."
Και πριν από το καλημέρα δηλαδή μπορεί να σερβιριστεί το "πιάτο".
Και με χαρακτηριστικό κανένα πρόβλημα να μην είναι ίδιο με το άλλο, ούτε και με κανένα άλλο.
Αλλά αυτό είναι πια .. ρουτίνα!!!
Και με αυτή την έννοια, εκεί προς το μεσημέρι, αποκαταστάθηκε αυτού του είδους η ρουτίνα.

Τώρα θα πει κανείς ότι μ' αυτά και μ' αυτά, δεν έχεις χρόνο να πλήξεις.
Αυτό είναι μια οπτική.
Γιατί ναι μεν δεν έχεις χρόνο να πλήξεις, αλλά δεν μπορείς και να πλήξεις το κακό στη ρίζα του πάντα. Και η τακτική του Ηρακλή με την Λερναία Ύδρα, εδώ δεν πιάνει.
Πιθανόν και να μη θέλω να πιάσει.
Όχι γιατί θέλω τα προβλήματα, αλλά κυρίως γιατί στην περίπτωσή μου, οι μη αντιστρεπτές λύσεις είναι ακόμα μεγαλύτερο πρόβλημα.

Οπότε;
Οπότε ήθελές τα και παθές τα, και άσε τη ζωή να προχωράει, και όταν βλέπεις τα μεγάλα ζόρια, λοξοκοίταζε ω εαυτέ προς την έξοδο.
Μεγάλος άνθρωπος είσαι πια, τόπο στα νιάτα.

Το να πω ότι δεν το σκέφτομαι, θα ψευδόμουν δημοσίως. Αλλά από την άλλη, ακόμα και χτες, κινούμενος εξ ανάγκης εκτός παιδιάς, το ίδιο άκουσα.
Φύγε, αλλά μην καθίσεις γιατί θα ... χαθείς.

Εντάξει δεν φεύγω. Δεν βιάζομαι να φύγω, αλλά ...
Αλλά χρειάζεται να "γεμίζω τις μπαταρίες".
Ούτε παραγγελία!!!!!!
Γράφοντας έφτασε το SMS ελληνιστί εσεμεσ.
"Την Τετάρτη θα βρεθούμε οι παλιοί συμμαθητές, (και με τις συμμαθήτριες εννοείται), περιμένω επιβεβαίωση" ώρα 21.09
Μα πώς μπορώ να καταγράψω άρνηση σε ένα τόσο ευγενικό μήνυμα;
Θα ήταν πρέπον να αρνηθώ;
Εκτιμώ πως όχι....