για να μη ξεχνάω πώς πληκτρολογούν ...

Καλημέρα σας
Τετάρτη σήμερα 3 του Αυγούστου το σωτηρίου έτους 2005 και εγώ ακόμα εδώ.
Καλά, δεν το λεω από ζήλια, ούτε μεμψιμοιρία. Απλά, μια διαπίστωση κάνω.
Οι ημέρες φεύγουν, τουλάχιστον δεν είναι φορτισμένες με τα καθημερινά άγχη του υπόλοιπου χρόνου. Όχι ότι τον υπόλοιπο χρόνο κάνω πράγματα που θα τα ενέτασσα στα "βαρέα και ανθυγιεινά" δηλαδή. Μη γίνομαι και υπερβολικός, αλλά τούτο τον καιρό ξεκουράζομαι από τη χειμωνιάτικη φόρτιση όπως και να ήταν εκείνη.
Οι μικρές καθημερινές βόλτες- αποδράσεις, που έχω πει και αλλού, φροντίζουν για την ταχύτερη αποφόρτιση.
Το κακό είναι ότι δεν επαναφορτίζεται η «μπαταρία». Δεν επαναφορτίζεται με υλικό, εικόνες, σκέψεις, παραστάσεις γενικά, που θα μπορούν να ισορροπούν τις αρνητικές πιέσεις του χειμώνα.
Κακό αυτό. Αλλά τελικά συνηθισμένο κακό, για εμένα τουλάχιστον.
Είναι κάμποσα χρόνια που έχω ελαχιστοποιήσει τη φροντίδα της ανανέωσης της διάθεσής μου αν και ο χρόνος δε μου λείπει.
Και παρόλα αυτά, αντέχω.
Τελικά συνεχώς αποδεικνύεται και με άπειρους τρόπους, ότι ο άνθρωπος είναι πολύ σκληρό ζώο και σαφώς προσαρμοζόμενο σε όλες τις συνθήκες.