Γκρί, ροζ ...

Γκρίζα τα σύννεφα, συνεχίζουν το ταξίδι τους.
Πάνω από την πόλη.
Κυρίως.

Ο αέρας έδειξε πρωί πρωί την οργή του. Για να ησυχάσει μετά.
Ποιος ξέρει τι τον ενόχλησε και ξέσπασε.

Η βροχή πότε ασθενική, πότε ρωμαλέα, έκανε για ώρες αισθητή την παρουσία της. Κι ας ήταν άκαιρη.
Ο καιρός, έτσι κι αλλιώς έχει ανατρέψει τις νόρμες.
Τούτη τη χρονιά τουλάχιστον....

Η δουλειά σήμερα δεν περίμενε. Το είχε πάρει απόφαση. Θα ζήσει μόνη. Για σήμερα.
Αύριο θα βάλει εκείνη τους κανόνες. Ήδη έχει δώσει το σήμα της εκκίνησης.
Παρά τις αντιστάσεις.

Μια δυο δουλίτσες, που ήταν προγραμματισμένες, απλώς διεκπεραιώθηκαν. Για τις άλλες η πόρτα ήταν κλειστή.
Ακόμα και για την επεξεργασία των σκέψεων που απρόσκλητες τρύπωσαν.
Όχι κυρίες μου, δεν θα ασχοληθούμε μαζί σας. Σήμερα τουλάχιστον.
Αύριο και βλέπουμε.
Ναι, αλλά αυτό το περίεργο που εμφανίστηκε στη μηχανή, τι στο καλό είναι;
Άσε που σε ανάγκασε να διαγράψεις όλες τις φωτογραφίες τις χτεσινές. Όχι ότι ήταν τίποτα σπουδαίες. Αυτοεκπαίδευση ήταν. Τις διέγραψες όμως. Και η λύση δεν βρέθηκε ακόμα. Πρόβλημα.
Πρόβλημα; Δεν μπορεί, θα έχει λύση!

Όλα τα προβλήματα έχουν μια λύση. Τουλάχιστον.
Το αν είναι και επιθυμητή, αυτό είναι μια άλλη ιστορία.

Ο καθείς και η ιστορία του.
Όπως του παλιού γείτονα.
Ηλικιωμένος.
Διωγμένος, μεταφορικά αλλά και κυριολεκτικά μάλλον, από την οικογένειά του, βρίσκει τα απογεύματα καταφύγιο στη μικρή παιδική χαρά!
Για να πει μια κουβέντα. Ή να καταθέσει τον πόνο του.
Τις πιο πολλές φορές για να βρίσει χυδαία τη γυναίκα του και το σόι της. Και το γιο του.
Και σήμερα ήταν εκεί.
Μόνο που δεν ήταν κανένας άλλος. Η βροχή και η υγρασία κράτησαν τους μικρούς και τους γονιούς τους στα σπίτια τους.
Αυτός δεν πτοήθηκε. Άνοιξε την πόρτα και έσυρε τα βήματά του πάνω στο γαρμπίλι, μέχρι το παγκάκι. Κάθισε και γύρισε το βλέμμα του προς την πόρτα της παιδικής χαράς περιμένοντας.
Ίσως και αγωνιώντας.
Πού θα βρει να πει, να ξαναπεί για την ακρίβεια, τα βάσανά του;
Οι παράπλευρες απώλειες της κακοκαιρίας.

Απώλειες.
Το τελικό ισοζύγιο δείχνει σχεδόν πάντα περισσότερες τις απώλειες από οτιδήποτε άλλο.
Της ζωής το ισοζύγιο.
Της ζωής των πολλών.
Υπάρχουν και άλλοι, αλλά αυτοί είναι για να επιβεβαιώνουν τον κανόνα. Ή είναι εκείνοι που φτιάχνουν τους κανόνες.
Και δεν είναι πάντοτε οι ηθικά ισχυροί οι διαμορφωτές των κανόνων.

Κακιές λέξεις ξεγλιστρούν κάτω από τα δάχτυλα και πιέζουν αφόρητα τα πλήκτρα.
Ηθικά. Ηθική.
Χυδαιότητες. Κάποιος να διακόψει την πληκτρολόγηση, προτού το κείμενο ντυθεί στα ροζ ...