Πέμπτη, Ιουνίου 14, 2007

Παιχνίδια ξεκούρασης...

Ο φακός για τη φωτογραφική μηχανή ήταν η, λόγω των ημερών, όμορφη έκπληξη.
Είχε προηγηθεί η πανέμορφη πένα.

Αντιθέσεις.
Το χτες και το σήμερα.
Ψηφιακός κόσμος και κόσμος του μελανιού.
Χώροι γνωστοί και άγνωστοι συνάμα.

Η προσπάθεια χρήσης της πένας, δεν ευδοκίμησε!
Η τεχνική έχει ξεχαστεί.
Πάνε πολλά χρόνια από τότε που ήταν ο κοντυλοφόρος με την πένα και το μελάνι τα βασικά εργαλεία για την καλλιγραφία. Τότε που στα σχολεία η καλλιγραφία ήταν σημαντικό μάθημα.
Οι πρώτες γραμμές χαράχτηκαν μετά φόβου. Μη και χαλάσει η πένα.
Η εξοικείωση ήρθε γρήγορα μεν, το αποτέλεσμα όμως, επιεικώς απαράδεκτο.
Θα χρειαστεί προσπάθεια. Αξίζει όμως τον κόπο.
Είναι άσκηση διανοητική, ανάλογη με εκείνη της γραφής στο πολυτονικό σύστημα.
Και ας μοιάζει σαν προσπάθεια ανάπτυξης μιας απλής δεξιότητας.

Η προσπάθεια χρήσης του καινούργιου φακού έφερε καλύτερα αποτελέσματα.
Αλλά μόνον στα πολύ βασικά.
Το σύστημα φωτογράφισης της Olympus Ε-400 με τον ΖUIKO 40-150, πολύ απλά είναι ένας καινούργιος κόσμος που θα είναι καλό να κατακτηθεί.
Θα χρειαστεί προσπάθεια. Αξίζει όμως τον κόπο.

Θα πεις μα καλά, δεν έχεις κάτι άλλο καλύτερο να ασχοληθείς, βρήκες παιχνίδια να παίξεις;

Η αλήθεια είναι ότι τα άλλα, τα σοβαρά και επείγοντα, είναι και όντως σοβαρά.
Και πραγματικά πιεστικά.
Και ουσιαστικά είναι αυτά που μονοπωλούν την ενέργεια της ημέρας.
Είναι ακριβώς αυτά τα πιεστικά, που υποδεικνύουν και την ανάγκη απασχόλησης με άλλα.
Για να εκτονωθεί εν τέλει η πίεση της ημέρας.

Και η σημερινή ημέρα ήταν στο πνεύμα του ρυθμού του τελευταίου χρονικού διαστήματος.
Με εγερτήριο κοντά στις πέντε, με τρέξιμο στο δρόμο γιατί το κρεβάτι πρόβαλε και πάλι την μικροαπαίτησή του, με προσπάθεια να γίνει το χαμόγελο ουσιαστικό, ακόμα και αν τα ερεθίσματα θα μπορούσαν να προκαλέσουν εκρήξεις.
Το τεχνικό πρόβλημα για παράδειγμα, δεν είχε καμιά επίπτωση γιατί λειτούργησαν όλα τα συστήματα ψυχραιμίας και άμυνας. Τα νεύρα όμως τα τέντωσαν επικίνδυνα.

Αρκετές ώρες μετά, στη δεύτερη φάση της ημέρας, βρήκαν την αφορμή που έψαχναν να δείξουν την έντασή τους και την ταλαιπωρία που είχαν υποστεί.
Για την ακρίβεια αφορμές, μια και ο παλιμπαιδισμός, και η προσπάθεια θεωρητικοποίησης της απόσεισης των ευθυνών, είναι καταστάσεις που δεν μπορούν να μείνουν αναπάντητες, κυρίως όταν εκδηλώνονται σε χώρους που αγωνίζεσαι να τους διατηρήσεις σε ένα επίπεδο, ώστε να καλύπτουν τουλάχιστον τις απαιτήσεις και τα πρότυπα που έχεις ορίσει.
Ακούγεται ίσως εγωιστικό, αλλά δεν είναι.

Η κούραση της ημέρας, δεν απαλείφθηκε ούτε από τον τελικά θετικό απολογισμό της ημέρας, ούτε από την μεταφορά των καλών εντυπώσεων που αποκόμισαν οι έστω για λίγο, συνεργασθέντες με την ομάδα.
Θα προστεθεί σε εκείνη των προηγούμενων ημερών και θα περιμένει και των επόμενων.
Για να απορριφθούν όλες οι ποσότητες μαζί, μια και καλή..


Ένα θέμα, που έχει να κάνει με την κούραση των ημερών, είναι το γεγονός ότι δεν επισκέπτομαι συχνά τα άλλα μπλογκ και κυρίως δεν αφήνω σχόλια σε όμορφα κείμενα που βάζουν πολλοί φίλοι.
Ζητώ συγνώμη και υπόσχομαι να επανορθώσω, μόλις οι υποχρεώσεις μου γίνουν λίγο λιγότερο πιεστικές..