Κυριακή, Ιουνίου 10, 2007

Μιας Κυριακής σκέψεις προκλητικές ....

Ναααααα..... μαλάκα !!!
Δυο χέρια τεντωμένα, με την παλάμη του ενός χεριού επάνω στην παλάμη του άλλου, και τα δάχτυλα ανοιχτά, ενώ τα χείλη σαφώς σχημάτιζαν την χαριτωμένη και ευγενική αυτή φράση.

Η κοπέλα γύρω στα τριάντα, το αυτοκίνητό της στη μέση του δρόμου με ταχύτητα που δεν ξεπερνούσε τα τριάντα χιλιόμετρα, το τιμόνι στην τύχη του, οι συνεπιβάτες, προφανώς και εκείνοι στη δική τους και τα χείλη της επαρκώς εκφραστικά, ώστε να μπορεί και ένας πρεσβύωψ, σαν την αφεντιά μου, να τα διαβάσει.

Ώρα πρωί Κυριακής, δέκτης της μούντζας οδηγός οχήματος, που διέσχισε κάθετα το δρόμο.
Κίνδυνος σύγκρουσης δεν υπήρχε, αφού η απόσταση των οχημάτων ήταν σχεδόν τριάντα μέτρα.
Η κοπέλα όμως άδραξε την ευκαιρία και έκανε μια μικρή επίδειξη των όσων έχει μάθει. Στη σχολή οδηγών; Στο σπίτι της;
Δεν ξέρω, θα σας γελάσω.

Ξέρω μόνον ότι κινδύνεψα εγώ από αυτήν, που προχωρώντας αμέριμνος στο πεζοδρόμιο με το σκύλο μου, είδα το, προς στιγμήν, ακυβέρνητο αυτοκίνητο να έρχεται κατά πάνω μου.

Η ωραία κυρία και οι συνεπιβάτες στο όχημα -κυρίες και κύριοι πάνω από το δείκτη προσδόκιμου ζωής όλοι- ήταν απασχολημένοι να αναλύουν, κατά πάσα πιθανότητα, την τεχνική και το στυλ της μούντζας.

Φυσικά την επαφή με το αυτοκίνητο την γλίτωσα, διαφορετικά δεν θα ήμουν εδώ, η επαφή όμως ανθρώπους -και μάλιστα γυναίκα- με αυτή την επιλογή συμπεριφοράς, ομολογώ ότι το λιγότερο με ξένισε.
Νόμιζα ότι το να μουτζώνει κανείς είχε αρχίσει να ξεπερνιέται.
Θεωρούσα δε ο παλιομοδίτης, ότι, όσο νάναι, δεν είναι και πολύ χαριτωμένο μια κυρία να επιδίδεται σε αυτό το άθλημα και μάλιστα με αυτή την τεχνική.
Όσο ζει κανείς όμως μαθαίνει.

Θα σχολιάσει κανείς βέβαια, γιατί σε ξένισε η συμπεριφορά αυτή και τονίζεις το "από γυναίκα". Άνθρωπος δεν είναι και αυτή;

Κατ' αρχάς η αντίδραση ήταν από υπερβολική έως αναίτια. Ουδόλως κινδύνευσε, ούτε καν αναγκάστηκε να επιβραδύνει το αυτοκίνητό της εξ αιτίας του άλλου οδηγού.
Επομένως, γιατί να θυμώσει;
Εκ δευτέρου, αναρωτήθηκα, αν ο "αντίπαλος" οδηγός της προέκυπτε οξύθυμος, κοινώς τσαντίλας, και κατέβαινε να τη δείρει, τότε θα προέβαλε το φύλο της και θα έλεγε τις γυναίκες δεν την δέρνουν ούτε με τριαντάφυλλα;
Να το έλεγε βέβαια, αλλά αυτά τα χεράκια, που κατά την άποψή της είναι μόνον για να δέχονται τριαντάφυλλα, μπορούν ενίοτε να .. επιπαλαμιάζονται και να συνοδεύουν επιφωνήματα του στυλ ναααα μαλάκαααα;

Δεν ξέρω γιατί, η εικόνα πάντως μού φάνηκε ιδιαίτερα χυδαία!!!
Ίσως γιατί ήρθε να προστεθεί σε μερικές άλλες σκέψεις που είχα στο μυαλό μου, σκέψεις που γενήθηκαν από κείμενα που διάβασα κάπου εδώ, και στα οποία κυρίες επιδίδονται στο άθλημα της περιγραφής του ιδανικού αρσενικού.

Για παράδειγμα μια κοπελιά δηλώνει ότι ο ιδανικός, κατ' αυτήν, άνδρας θα πρέπει μεταξύ των άλλων, να μην αποκαλεί την μητέρα του, μαμά, αλλά μητέρα ή μάνα. Πιθανόν γιατί φοβάται ότι η προσφώνηση μαμά, μπορεί να δηλώνει συναισθηματική εξάρτηση.

Σκέφτηκα, μα καλά, ανταγωνισμός σε όλα και για όλα;

Πριν καν γνωρίσει τον μέλλοντα σύντροφό της, προσπαθεί να μονοπωλήσει την ιδιοκτησία του;

Και γιατί στο μέλλον η καλή αυτή κοπέλα δεν θα κάνει το ίδιο με το γιο της, επιλέγοντας σαν αντίπαλο τη μελλοντική της νύφη;

Ας μην το επεκτείνω όμως το θέμα, γιατί μοιραία θα αρχίσω να αναλύω το γιατί η μάνα θέλει να ελέγξει συναισθηματικά το γιο της.
Ποια καταπιεσμένη και ανεκπλήρωτη αγάπη βλέπει στο παιδί της, κόντρα στο σύντροφό της.
Ποια εκδίκηση θέλει να πάρει από ποια μάνα που της στερούσε (;) τον πατέρα και πόσο έχει ανάγκη να υπερισχύσει των πάντων, αντιγράφοντας, όπου και όποτε μπορεί, τα αντρικά πρότυπα (νααα μαλάκα) ή ευνουχίζοντας συναισθηματικά τα αρσενικά του περίγυρού της...
Μένω σε ό,τι σημείωσα. Ίσως στο μέλλον να επανέλθω.

Δήλωσις απαραίτητος.
Δεν θεωρώ τον εαυτό μου ως ιδανικό δείγμα του τέλειου (παραδέχομαι ότι έχω και εγώ τις ατέλειές μου..) αρσενικού και συνεπώς όσα έγραψα δεν γράφτηκαν από (μεγάλη) ιδιοτέλεια..
Κλείνει η δήλωσις.

Κυριακή βράδυ και ανακαλύπτω ότι το μυαλό μου αποφάσισε να κάνει φιλοσοφικές και άλλες ανάλογες διαδρομές.
Άκαιρο και άτοπο το βρίσκω.
Ας κλείσω πάραυτα τους διακόπτες.

Σαν αρσενικό, καλά θα κάνω να πάω να δω τα αθλητικά στην τηλεόραση Να δω μπας και μπορεί να γίνει κάτι με τους κοιλιακούς μου (αποκλείεται.. είναι χαμένοι σε τόνους λίπους για να μη.. σκουριάσουν!!), και να ετοιμαστώ για την αυριανή, που ως τυπικός εργαζόμενος θα ξαναμπώ στο μαγκανοπήγαδο.

Η ημέρα τελείωσε απλά, τα κεφάλια πάλι μέσα.

Καληνύχτα σας.