Κούραση...
Ψάχνεις να βρεις γιατί «σέρνεσαι» και κοιτάς με κουρασμένο βλέμμα τα δεδομένα της ταυτότητάς σου.
Μετά, θυμάσαι ότι το πρωινό ξύπνημα ήταν ασυνήθιστα πιο πρωινό.
Οι συνεργάτες που έλειπαν, μία τουλάχιστον από αυτούς, ανέτρεψε την ομαλή ροή των πραγμάτων, ευτυχώς χωρίς προβλήματα εν τέλει. Χρειάστηκε όμως να κάνεις αλλαγές, έστω μικρές, στην ακολουθία της ρουτίνας.
Θυμάσαι τις υπογραφές που έβαλες. Πάνω από εξακόσιες. Καλή .. παραγωγή για μια ημέρα!
Τα κωδικοποιημένα και άλλα μηνύματα, που ήταν περισσότερα από τα συνήθη, αλλά και ταυτόχρονα με άλλες εργασίες.
Τις άλλες ρυθμίσεις της καθημερινότητας έστω και χωρίς καμιά αλλαγές σε σχέση με τις τελευταίες ημέρες.
Την προγραμματισμένη πρωτοβουλία προσομοίωσης σε ομαλή εξέλιξη και με ενθουσιασμό από τους ενδιαφερόμενους, αλλά με ένταση δική σου. Τουλάχιστον έως ότου να το δεις να ολοκληρώνεται ομαλά. Έχει και αύριο και μεθαύριο συνέχεια.
Σου ξανάρχονται στο νου οι αψιμαχίες και η ένταση που έφτασε στο γραφείο, μήνυμα και ένδειξη για το γενικότερο κλίμα και τις ειδικότερες στοχεύσεις του, αλλά και για ανάγκη ανάπτυξης νέου κύκλου ... διπλωματικής δράσης.
Και τον ήλιο, πότε να κρύβεται πίσω από τα μαύρα κύματα και πότε να χαμογελάει. Χωρίς όμως να αφήνει αμφιβολίες. Το απόγευμα θα σας βρέξουνε οι φίλοι μου, έκλεινε το μάτι, εννοώντας τα σύννεφα που μετείχαν στο κρυφτούλι του..
Και ενδιαμέσως έστελνε τον υγρό αεράκι, να ζεστάνει αφύσικα το περιβάλλον και να σε κάνει αν αναρωτιέσαι να ανοίξω το κλιματιστικό ή όχι.
Τα θυμάσαι και λες, να ήταν αυτά;
Ίσως και κάποια άλλα, σκέφτεσαι.
Τουλάχιστον, τις επόμενες ώρες ας προσπαθήσεις να τις απολαύσεις. Ο αγώνας ποδοσφαίρου θα αρχίσει σε λίγη ώρα.
Η βροχή ήρθε, και αυτό αλλάζει τα δεδομένα της πρόσκλησης για παρακολούθησή του στην αυλή. Όλο και κάποια εναλλακτική λύση θα βρεθεί.
Προς το παρόν, ο απογευματινός καφές, έκανε τη δράση του και λίγη από την κούραση έφυγε μαζί με τα σύννεφα που κι αυτά ήρθαν, έβρεξαν έφυγαν…
Και κάποιες αναμνήσεις από ένα βρεγμένο Ιούνιο, εκείνο του 86, που αλώνιζες την ελληνική επαρχία, αγνοώντας τις επιπτώσεις του Τσέρνομπιλ, ήρθαν κι έφυγαν και αυτές.
Τελικά η βροχή δεν χάλασε την απόλαυση του κήπου και του κοντοσουβλίου!
Και η ομάδα, έστω και με άγχος, με γκολ στο ενενήντα τέσσερα, κέρδισε με 2-1 τους Μολδαβούς.
Τουλάχιστον η ημέρα στο τέλος της έφερε ικανοποίηση.
